منابع: سایت بیتوته قانون بیمه ویکی پدیا مرکز مشاور بیمه 1 بيمه پيمانی است که بر پايه آن شرکت بيمه (بيمهگر) تعهد میکند در برابر مقدار پولی که فرد يا شرکت ديگری (بيمهگذار) به او پرداخت میکند، زيان وارد شده به بيمهگذار را در پی رويدادی ناخواسته جبران کند. پولی را که بيمهگذار به بيمهگر میپردازد، حق بيمه و آنچه را که بيمه میشود، موضوع بيمه مینامند. 2 ماده يك قانون بيمه مصوب سال 1316 است كه عقد بيمه را اين چنين تعريف ميكند: «بيمه عقدي است كه به موجب آن يك طرف تعهد ميكند در ازاء پرداخت وجه يا وجوهي، از طرف ديگر در صورت وقوع يا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده و يا وجه معينی بپردازد. متعهد را "بيمهگر"، طرف تعهد را "بيمهگذار"، وجهي را كه بيمهگذار به بيمهگر ميپردازد، "حق بيمه" و آنچه را كه بيمه ميشود، "موضوع بيمه" مینامند». 3 ماده 2 قانون بيمه ميگويد: «عقد بيمه و شرايط آن بايد به موجب سند كتبي باشد و سند مزبور موسوم به بيمهنامه خواهد بود» 4 بيمهنامه به منزله سندي دال بر رضايت طرفين به انعقاد قرار داد بوده كه با توجه به پيشنهاد بيمهگذار و موافقت بيمهگر تنظيم و پس از امضاء در اختيار بيمهگذار قرار ميگيرد. **** در بيمهنامه بايد مشخصات كامل عوامل و ارکانی که قرارداد بر اساس آن منعقد ميگردد به وضوح قيد شود تا از بروز اختلافات و مشكلات بعدي در روابط بيمهگر و بيمهگذار جلوگيري گردد 5 بیمه گر(شرکت بیمه) شخصی حقوقی است که در مقابل دریافت حق بیمه از بیمه گذار، متعهد می شود که ضررهای احتمالی به بیمه گذار را در صورت وقوع حادثه در یک دوره زمانی خاص، جبران نماید و یا خدمات مشخصی را به وی ارائه دهد. **** در مقابل، بیمه گذار شخصی حقیقی یا حقوقی است که با پرداخت حق بیمه، جان، مال یا مسئولیت خود یا دیگری را تحت پوشش بیمه قرار میدهد. **** بنابراین بیمه یکی از بهترین روشهای مقابله با ریسک است. 6 بيمهگذار شخص حقيقي يا حقوقي است كه طرف تعهد بيمهگر است و شخصي است كه با ,بیمه,بیمه شده,بیمه گذار ...ادامه مطلب